دبیر شورای فرهنگ عمومی نوشت: در منظومه فکری امام خمینی(ره)، وحدت و انسجام نه یک شعار، بلکه دال مرکزی «گفتمان رهایی» او و ضرورتی حیاتی و راهبردی برای عبور از بحران‌ها و چالش‌های تاریخی ایران بود.
به گزارش روابط عمومی و اطلاع‌رسانی شورای فرهنگ عمومی کشور به نقل از خبرگزاری تسنیم؛ در یادداشت دبیر شورای فرهنگ عمومی آمده است:
سده‌های ممتد، زخم تشتت و چندپارگی، سنگینی و درد خود را بر سینه ایران بزرگ تحمیل کرد و در دوران معاصر، این رنج به اوج رسید؛ زخمی تاریخی که گره‌هایی عمیق بر جان ملت ایران افکند و آرمان استقلال‌خواهی و آزادی‌طلبی را به تمنای مشترک و رؤیای جمعی ایرانیان بدل ساخت. راه، مکتب و انقلاب اسلامی‌ایشان، تجلی‌گاه پاسخی ژرف و تاریخی به خواست ملی و اسلامی مردم ایران بود؛ رهبری که حتی دشمنانش او را «باسواد و داناترین» پیشوای تاریخ این سرزمین می‌دانستند. او با فروپاشاندن کاخ اشرافی‌گری، بی‌عدالتی، فساد و وابستگی، فصل تازه‌ای از مردم‌سالاری، عدالت، همبستگی و وفاق ملی را به ایران پیشکش کرد و سیمای نوینی برای آینده این ملت رقم زد.
در منظومه فکری امام خمینی(ره)، وحدت و انسجام نه یک شعار، بلکه دال مرکزی «گفتمان رهایی» او و ضرورتی حیاتی و راهبردی برای عبور از بحران‌ها و چالش‌های تاریخی ایران بود. آن بزرگوار، با درک دقیق و تاریخی از درد مزمن چندپارگی، نسخه اتحاد را در دو ساحت «امت» و «ملت» به‌عنوان مغزافزار عزت، پیشرفت و استقلال معرفی کرد. امام با هشدار نسبت به آفت‌های طایفه‌گرایی، غرب‌گرایی، تحجر، لیبرالیسم افسارگسیخته، جمود فکری و نفاق، بر مسئولیت سنگین نخبگان، توده‌های اجتماعی و مسئولان تأکید می‌کرد و تفرقه‌افکنی را مهم‌ترین مستمسک بیگانگان می‌دانست. او وحدت را رمز پیروزی انقلاب و بقای آن می‌دانست و صراحتاً جامعه را به صف‌آرایی علیه جریان‌های اختلاف‌افکن فرا می‌خواند. محور اندیشه امام، عقلانیت دینی، اعتدال، مردم‌سالاری و وفاق ملی بود؛ عناصری حیاتی برای صیانت از هویت و پیشرفت ایران انقلابی و سرفراز.
وفاق ملی، میراث ماندگار امام خمینی(ره) و همواره کانون تأکید و رهنمود مقام معظم رهبری به‌عنوان سلف صالح او بوده است؛ رویکردی که باید در تمامی سطوح جامعه نهادینه و به باور و «فرهنگ عمومی» تبدیل شود. در چنین بستر خطیری، راهبرد دکتر پزشکیان و دولت چهاردهم در تقویت سیاست «وفاق»، نه صرفاً یک تاکتیک گذرا، بلکه ضرورتی بنیادین برای بقا، صیانت از عزت ،اقتدار و منافع ملی است؛ آن‌هم در شرایطی که فشارهای خارجی، الزامات خوداتکایی ملت ایران را به بالاترین حد رسانده است. تنها با انسجام، همدلی و عملکردی هماهنگ، همچون پیکره‌ای واحد، می‌توان از این گذرگاه دشوار عبور کرد و آینده‌ای سرافراز رقم زد.
بر این اساس، وفاق ملی در اندیشه امام خمینی(ره)، دربرگیرنده مردمداری اصیل، توجه مستمر به مطالبات و آرمان‌های عمومی، و ضرورت هوشیاری در برابر تحولات منطقه‌ای و جهانی است. الزامات این راهبرد، مقابله قاطع با هر جریان، بینش یا روشی است که به اختلاف و تفرقه دامن می‌زند؛ اعم از گروه‌های واپس‌گرا، قشری و طایفه‌گرا یا خط نفوذ و غرب‌گرا، که هر دو سد راه پیشرفت و عامل تخریب امنیت و اتحاد ملی‌اند. میدان ندادن به این جریانات و پاسداشت خرد جمعی، مسئولیتی همگانی است که باید به «فرهنگ عمومی» در جامعه ایرانی بدل شود. نهادینه‌سازی فرهنگ همبستگی، مدارا و حضور فعال مردم در عرصه‌ها، تنها راه حراست از این میراث گرانسنگ و تضمین سلامت و آینده کشور است.