پرکاری یا پربازدهی؟ / مولف: طاهر حبیب زاده
🧭 شاید گزاره اولیه در نوع اذهان این است که پرکاری یک امتیاز است. در بادی امر، قابل دفاع است. لکن تکلیف بازدهی چه می شود؟ هدف از پر کاری چیست؟ صرف انجام کار یا داشتن خروجی؟ اگر فردی پیدا شود که به جهت استعداد، دانش و مهارتی که دارد، بتواند کاری که نوع افراد در ۸ ساعت انجام می دهند، در ۴ ساعت انجام دهد، این یک امتیاز است؟ آیا می توان چنین فردی را کم کار قلمداد کرد؟ دانشجویی که ۶ ساعت کار علمی می کند اما بازدهی او با دانشجوی دیگری که با ۱۰ ساعت کار علمی، همان خروجی را دارد، یکسان است، یا پایین تر یا بالاتر؟!
🧭 اینکه کسی آنقدر سرشلوغ باشد که حتی نتواند برای خانواده خود یک وقت حداقلی تخصیص دهد، یک امتیاز است یا حاکی از نوعی ناتوانی چنین فردی است؟ یا هنر در این است که برای هر چیزی یک زمان متناسب با رعایت اعتدال قائل شد و در عین حال برای افزایش بازدهی در همان زمانی که برای یک کار مشخص اختصاص داده شده است، تلاش کرد؟
🧭 گمان می کنم بازدهی کارهای نوع افراد پرکار، پایین است. اینکه یک مدیر هر روز چند جلسه دارد، چندان اهمیتی ندارد و امتیاز نیست؛ باید دید که خروجی این جلسات چه بوده است. همین امروز اگر بنشینیم و تمام فعالیت هایی که از اول بیداری تا پایان شب، انجام داده ایم را بنویسیم و ساعاتی که اختصاص دادیم و خروجی که دریافت کردیم را ارزیابی کنم، به نظرم غالب افراد خواهند دید چقدر کم بازده بوده اند!
🧭 ترویج فرهنگ پرکاری خوب است و قطعا بهتر از کم کاری است، اما مهم تر، تمرکز بر روش های افزایش بازده است تا بتوان به صورت اعتدالی در همه ساحت ها زمان صرف کرد و رشد وسیع تری را تجربه نمود.
🧭 یک مطالعه و تامل اولیه نشان می دهد که *برای افزایش بازدهی یک راه جدی تری وجود دارد و آن تقویت تمرکز است.* گاهی برخی اطرافیان را می بینیم که در هر ۵ دقیقه یک تماس تلفنی را جواب می دهند یا خودش زنگ می زند! آیا چنین فردی می تواند تمرکز کند؟! یا اگر گوشی را از او بگیری، جریان زندگی اش قفل می شود.
🧭 تجربه عینی ام نشان می دهد که خارجیان نسبت به برخی از ماها کم کارترند، اما پربازده. چرا که در زمان کار فقط کار می کنند و تمام فکر و ذهن شان متمرکز در کاری است که انجام می دهند، البته می دانند وقتی ساعت کار تمام شد، از کار رها می شوند و آزادند. اگر ۸ صبح تا ۴ بعد از ظهر مشغول اند، شاید سرجمع ۱ ساعت زمان پرت داشته باشند، اما ممکن است ما از ۶ صبح تا ۹ شب کار کنیم، ولی در این مدت ۴ ساعت مان پرت باشد! و در عین حال به بقیه امور هم نرسیده ایم و فراتر، گمان می کنیم چقدر پرکار بوده ایم و …
🧭 *پرکاری اگر منجر به پربازدهی شود، مطلوب است.* اگر پرکاری منجر به خستگی و کاهش بازدهی شود، در همان نقطه ای که افت بازدهی شروع می شود، می بایست کار را متوقف کرد. در عین باید مکرر تمرین کرد تا در کاری که انجام دهیم، تمرکز کافی داشته باشیم و عوامل مزاحم را حذف کنیم.
*ملاک، بازده است.*