*اربعین؛ فناوری پیشرفت عراق*
🖋 دکتر روح الله ایزدخواه
🔺 عراق در ابتدای دوره سازندگی خود قرار دارد. این کشور هرچند به اندازه ما کارخانه و بزرگراه و سد و پل ندارد، اما یک فناوری اجتماعی خارقالعاده در دسترس دارد که میتواند همان را زیربنای سازندگی خود قرار دهد: *مردمیشدن اداره امور!*
🔺اگر این حجم از زائر (به اصطلاح گردشگر) میخواست در یک بازه زمانی کم و در یک جغرافیای محدود، در هر کشور توسعهیافتهای وارد شود، صدها میلیاردها دلار سرمایهگذاری و هزاران هتل و شرکت مدیریت تور لازم داشت.
اما این حماسه جهانی را مردم عراق با همان چادرها و موکبهای دستساز خودشان دارند به بهترین نحو انجام میدهند. این پیشرفت نیست؟!
🔺اگر این مهندسی خودبنیاد عظیم مردمی که در عرصه دینی تجربه شده، به عرصههای اجتماعی دیگر و بویژه سازندگی سرریز کند، فتحالفتوح تشیع رخ خواهد داد.
عراق باید پیشرفت خود را از همین زیربنای محقق بدست بگیرد؛ و مبادا این سازه اجتماعی ناب را با سازه بتنی(!) سازمانهای دیوانسالار و شرکتهای رانتمدار جابجا کند.
🔺سازه اجتماعی اربعین، برخاسته از هرچه باشد، چه عشیره چه هیئات و چه مواکب، قابلیت تعمیم و تعمیق و تسری به سایر امور اجتماعی که نیازمند تحقق فرمول *همهباهم* هست را دارد.
🔺فناوری اربعین، بسیط نخواهد ماند؛ و همچون ذات هر فناوری، چرخه رشد خود را طی خواهد کرد. و بیش از پیش، شاهد نوآوریهای پیاپی، چه تدریجی و چه رادیکال، چه از میدان و چه از ستاد، خواهیم بود.