مگر موشک هوا کرده ایم؟
-
![]()
گاه نوشتی از محمدرضا اخضریان کاشانی
۱۴۰۱/۰۲/۲۳
روزگاری نه چندان دور، بلکه حتی در همین ایام، برای انجام هر کار نزدیک به محال و تعجب برانگیز یک تعبیر رایج وجود داشته که "مگر موشک هوا کرده ای؟"
در این نیم قرن، موشک هوا کردن آنقدر برای ما دست نیافتنی و دشوار بوده که به یک آرزوی بزرگ و نزدیک به محال شبیه بود و تحقق چنین رویایی تنها برای ابرقدرتان موشکی متصور بود.
امروز نخستین تصاویر رنگی از یک ماهواره تمام ایرانی که با یک موشک تمام ایرانی به فضا فرستاده شده و در ۵۰۰ کیلومتری از زمین مستقر شده بود منتشر شد.
ایک خبر آنقدر عادی و بدون ذوق منتشر شد که اگر هم اکنون از مردم بپرسید شاید حتی خبرش را هم نشنیده باشند.
اگر از لکنت آشکار رسانه ای و تبلیغی کشور که از یک رویداد هویت ساز و غرورانگیز ملی به سادگی گذشت و نتوانست حتی از آن یک خبر داغ ساخته و چند روز به آن بپردازد بگذریم، نمی توان از عزت نفس بالا رفته ملت که چنیت اخباری برایش حتی هیجان انگیز و تعجب برانگیز نیست به سادگی گذشت.
امروز مردم ایران آنقدر خود را در بالاترین سطوح دانش و فناوری می بیند که موشک هوا کردن هم برایش عجیب نیست.
اگر دغدغه چنین مردمی، ماکارونی و نان باگت شده است باید در کارآمدی نظام ارزشهای اجتماعی، الگوهای تبلیغی و رسانه ای و ساختارهای هویت ساز ملی با دیده تردید نگریست.
مشکل امروز جمهوری اسلامی ناکارآمدی آشکار ساختار بازتولید سرمایه اجتماعی است که نیاز به بازسازی فوری دارد.